muhtesem şiirler

o qüLdüqüm baSit a$k $arkıLarı ,
özür diLerim sizden..
cOk özür diLerim bu aCıyı anLatacak keLime yOkmu$ meqer..

o yüzden.. hep , aynı cümLeLer..
´ ayrıLık ; öLümden beter.. ´



İcimdeki acı bir anda katLanıp cıkıverdiqinde kar$ıma keLimeLerin suskunLa$ıp beni boqacaqını dü$ünemezdim biLe..
Ama oLuyormu$, bak i$te nefes aLamıyorum yava$ yava$....
Gitqide kesiLiyor derinLerdeki sesim ve qitqide sıradanLa$ıyorsun sende herkes qibi…

Unuttun mu dediqimi sana sevqiLi,
İzin verme demi$tim unutmama seni…
İzin verme sıradanLa$mana,
İzin verme anıLarımdaki yerini bozmaya…..

HaLbuki sen coktan karar vermi$sin sıradanLa$ıp yok oLmaya....
HaLbuki sen istememi$sin yüreqimdeki o yeri…
Ve coktan kayboLup qitmi$sin de ben bir hayaLin pe$inde doLanır oLmu$um saf a$ık misaLi…


HaLbuki ben senin farkLıLıqını sevmi$tim , sebepsiz qüLümsetmeni beni ve huzuru....
GözLerinde yakaLadıqım ve avucLarında hissettiqim o huzuru sevmi$tim sevqiLi…

Hani demi$ ya $airin biri…


Ben seni hic sevmedim ki…..


Gercekten; ben seni hic sevmedim ki sevqiLi,
Ben senin bana baqı$Ladıqın qüzeLLikLeri sevdim,
Ben senin anıLarımda yer etmeni sevdim beLki,
BeLki de qökyüzünü iLk defa seninLe bu kadar net qörmemdi ceken sana…


Ne önemi var ki $u saatten sonra....
Ne önemi var ki sözLerin…

Susmak istiyorum ben, susmak ve bir daha hic konu$mamak…
KeLimeLerim boqarken beni, yardım biLe istememek kimseden…
Ve sadece senin yardım edebiLeceqini biLerek suskunLa$mak qitqide…
KaLemimden damLayan kan damLaLarında boquLmak beLki de…

İcimin yırtıkLarı qün yüzüne cıkıyor yine derinden…
Görüyor musun yar, bir bir bıcakLar sapLanıyor kaLbime senin diLinden…
Ve bir bir yaraLar acıLıyor sebepsiz…


Yüreqim yanqın yeri,
Yüreqimdeki sen aLevLerde....
Yar uzat eLini,
Uzat cıkarayım seni....
Kor etme kendini,
KüLLendirme yüreqimdeki yerini…
Yar cık, cık yanqınLardan....
Serin yaqmurLar bekLiyor ikimizi…


Yazmaya caLı$tıkca sacmaLıyor diLim sevqiLi…
Susmak yakı$ır diyorum ve susuyorum…
Gitqide qücsüzLe$iyor nefesim…
BoquLuyorum…

Ve son kez tekrar ediyorum sana, o $airin diLiyLe sevqiLi…


Gercektende ben seni hic sevmedim ki,
Ben senin bana baqı$Ladıqın qüzeLLikLeri sevdim,
Ben senin anıLarımda yer etmeni sevdim beLki,
BeLki de qökyüzünü iLk defa seninLe bu kadar net qörmemdi ceken sana…


Ve $imdi diLimde bir sus var cörekLenmi$…
SeciLmi$ bir diLsizLik ya$ıyor bedenim, korLa$an aLevde qördükce seni…



Düşünmüşmüydün yıllar geçerken
Sensizliğe alışmanın zor olacağını
Düşünmüşmüydün sen mutluyken
Benim kederler içinde olacağımı

Yokluğuna alışmanın imkansızlığını
Sensiz yaşamanın anlamsızlığını
Ve kalbimin aşka soğuyacağını
Düşünmüşmüydün söyle imansız

Yağmurun toprağı ziyaret günlerinde
Daha bir yalnız kaldım ve biçare
Hayattan kopmuş olacağımı
Düşünmüşmüydün hadi söyle

Yapraklar düşüyor ağaç dibine
Anılarda düşen yaprak misali
Sen basıp geçince üstüne
Düşünmüşmüydün anlamsızlaşır mazi

Cihan Günaydın





Herkesin harcı degildir sevda!!!
Tasıyamayacaksan eger,girmeyeceksin bu yukun altına
Umutmus,mutlulukmus,askmıs..
Bilmiyorsan acı cekmeyi
Almayacaksın agzına bu uc kelimeyi..
Kendine bir pay cıkar yasayanlardan
Uyandır bedenini,cıkar at kafandan
Suskunluga buruneceksın sende digerleri gibi,
Yalnızlıgı tadacaksın..
Ruhun bedenıne agır gelecek
Ne kazandırır,neler goturur senden
Onun ıcın cok iyi dusun seni seviyorum derken!!
Defalarca soyleselerde sana bu sozu
Hıc birine inanma,artık cok gec demeden
O kadar cok basitki bir cift soze omur adamak
O kadar kolayki gencligini bir cırpıda harcamak
Yalnızlıga gebe bırakıldıgında o kadar zor ki o hasretı kaldırmak..
Sanmaki basladıgı gibi bitecek
Hayatını adadıgın omrunu sana verecek
Gozunu karartıp gırersen bu sevdaya
İnan bana! gun gelir gozlerin bir baska bakar dunyaya!!
Hayatın zemheri sessizlige burunmesın kulak ver bana
ASLA UNUTMA!!
Herkesin harcı degıldır sevda!!








Hiç Oldumu Sana Böle

Hiç oldu mu sana da böyle?
Eğer yasadıysan, bana yardim et... Ne olur..
İçimde koskoca bir çark var sanki..Tam göğsümde..
Durduramadığım...
Bazen hızlanan, bazen yavaşlayan, hiç ama hiç durmayan...

Canim yanıyor..
O döndükçe.. Sanki çevresindeki her bir şeyi koparıp götürüyor..
Beni, içimi parçalıyor...
Nedenini bilemediğim bir şekilde parça parça içime yayılıyorum...

Üşüyorum, İçimde bir uçurum var sanki... sonunu göremediğim..
Sanki her şeyin saçmalığını almışım da içime,
Sanki dünyadaki her şeyin en uç noktası gelip sığmış da içime,
Bana yer kalmamış... Çıkmak istiyorum...
Herşey bitsin istiyorum, Ne varsa olan...

En çok da neyi düşünüyorum biliyormusun?
Öyle bir şey yazmalıyım ki, öyle bir şekilde anlatmalıyım ki yasadıklarımı, kağıda döküldüğünde teker teker bitsinler..
Teker teker yok olup huzurumu geri getirsinler...

Ama olmuyor iste.. Yazamıyorum..
Her yazının sonunda koskoca bir boşluk görüyorum kağıtta..
Bütün yazılarım siliniyor, içindeki hersey gelip yine içime yerleşiyor..
Çarkım dönmeye başlıyor...
Uçurumum derinleşiyor...

Biliyor musun, ağlayasım var..
Ama onu bile yapamıyorum...






TürKe kEfEn biÇeNiN ÖLüMü kORkUnC oLuR....

AnTi pKk anTi apO..





TÜRKLÜK ŞEREFTİR VE ŞEREFİN TAVİZİ OLMAZ...